شناسایی نژادهای فیزیولوژیک عامل بیماری سفیدک کرکی آفتابگردان (Plasmopara halstedii) و واکنش ژنوتیپ‌های میزبان به آن نژادها در شرایط کنترل شده

به منظور شناسایی نژادهای فیزیولوژیک عامل بیماری سفیدک کرکی آفتابگردان در ایران، نمونه‌های قارچ عامل بیماری جمع‌آوری و پس از احیا روی رقم حساس رکورد تکثیر شدند. به منظور تعیین نژادهای فیزیولوژیک قارچ عامل بیماری جدایه‌های نماینده مناطق روی ارقام افتراقی استاندارد مایه‌زنی شدند. با توجه به یکسان بودن بیماریزایی جدایه‌های آزمایش شده و شناسایی نژاد 100 برای آن‌ها، تعداد 77 ژنوتیپ آفتابگردان شامل هیبریدهای جدید، لاین‌های برگشت دهندۀ باروری و نرعقیم سیتوپلاسمی، تک بوته‌های انتخابی و جوامع انتخابی ارقام آزاد گرده‌افشان در مقابل نژاد شناسایی شده در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه‌ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان آلودگی بوته‌ها پانزده روز پس از مایه‌زنی و بر اساس صفات ظاهری بیماری شامل مرگ گیاهچه، اسپورزایی روی کوتیلدون‌ها، اسپورزایی در کوتیلدون و برگ‌های اصلی، کوتولگی، موزائیک، رنگ پریدگی و بد شکلی ارزیابی شد. با توجه به اهمیت این علایم و نقش آن‌ها در شدت بیماری برای هر کدام امتیازی منظور و میانگین مجموع امتیازات هر ژنوتیپ به عنوان شاخص شدت بیماری (Disease Severity Index :DSI) برای تعیین واکنش لاین‌های آفتابگردان استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده 64 ژنوتیپ به عنوان مقاوم (20>DSI>0)، و بقیه به عنوان نیمه مقاوم ، نیمه حساس، حساس و خیلی حساس ارزیابی شدند.